از وجود مبارک امام حسین نقل شده است که « حبیب بن مظاهر» از حضرت پرسید : مولای من شما قبل از خلقت عالم چگونه بودید؟ حضرت فرمود:

ما موجودات نورانی بودیم که بر گرد عرش الهی دور می زدیم و به فرشتگان تسبیح و حمد سپاس خدا را یاد می دادیم .

همچنین حضرت سید الشهدا(ع) در کربلا پس از اتمام حجت فراوان ارزشها و فضایل اهل بیت (ع) را اینچنین مطرح کردو فرمود:

همانا وقتی خداوند بزرگ ، آدم را آفرید و اندام و خلقت او را اعتدال بخشید، نام هرچیزی را به آن آموخت (اشاره است به سوره بقره آیه 37) ؛ و او را بر فرشتگان عرضه نمود، و نور محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین (ع) را، در صلب آدم نهاد ، بگونه ای که نور آنان همه جا را روشن کرده بود، بر افق های آسمانها، پرده ها، بهشت ، کرسی و عرش الهی ، همه جا را روشن کرد؛ پس خدا فرشتگان را فرمان سجده بر آدم داد تا او را بزرگ شمارند، خدا آدم را برتری داد بدان علت که نور پنج تن را در بر داشت ؛ همان انواری که آسمانها را روشن کرده اند ؛ پس همه فرشتگان بر آدم سجده کردند جز ابلیس ؛ که از فروتنی برابر عظمت پروردگار سر باز زد و از فروتنی برابر انوار ما سر پیچی کرد، فرشتگان فروتنی کردند و سجده نمودند ، پس شیطان خود را بزرگ پنداشت و بالاتر دانست ؛ که به علت سر پیچی و خود بزرگ بینی از کافران شد  .
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: